شواهد و قرائن بیانگر این واقعیت است، در کشورهای اسلامی علاوه بر رهبران و سیاستمداران، عمدتاً مخترعین، دانشمندان و نخبگانی مورد هدف دشمن قرار گرفته‌اند که در رشته‌هایی پیچیده و های‌تک مانند هسته‌ای، کامپیوتر، ماهواره، دفاعی و حتی پزشکی و یا علوم انسانی فعالیت داشته و حاضر به مهاجرت و یا همکاری با غربی‌ها و یا رژیم اشغالگر قدس نشده‌اند.

یعنی دشمنان اسلام در طول تاریخ همواره تلاش کرده‌اند تا به هر شکل ممکن امکان رشد و پیشرفت در علومی که می‌تواند، مزیت‌های برتری‌سازی را برای کشورهای اسلامی به ارمغان آورد، از آنها سلب نمایند و این نکته بیانگر عمق کینه و دشمنی آنها با مسلمانان و ترس و نگرانی آنها از شکوفایی دین آسمانی اسلام است.

به همین دلیل بسیاری از دانشمندان و نخبگان کشورهای اسلامی از گذشته تاکنون مجبور بوده و هستند که برای حفظ موقعیت و جان خویش، یا تن به همکاری با دشمنان ملت و مملکت خود بدهند، یا به خاطر کشورشان، خطر احتمالی قرار گرفتن در فهرست ترور آنها را بپذیرند.

به‌عنوان مثال؛ برخی از رسانه‌ها تعداد دانشمندان و نخبگان عراقی که به خصوص طی سال‌های اخیر توسط تروریست‌های آمریکایی و اسرائیلی ترور شده‌اند را ۲۵۰ نفر و برخی دیگر تا ۷۳۰ نفر اعلام کرده‌اند.

البته در این رابطه کشورهایی مانند مصر، فلسطین، لیبی، سوریه، لبنان و سایر کشورهای اسلامی نیز از دشمنی و خباثت آشکار و پنهان نظام سلطه در امان نبوده‌اند و در این مسیر، تاکنون دهها و بلکه صدها شخصیت و دانشمند خود را از دست داده‌اند.

جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از کشورهایی است که اگرچه از دیرباز با این رفتار ناجوانمردانه دشمنان مواجه بوده است، اما بعد از انقلاب اسلامی بیش از پیش و به مراتب بیشتر از دیگران در معرض این پدیده نفرت‌انگیز قرار گرفته و بیش از ۱۷ هزار نفر از متعهدترین، کارآمدترین و بعضاً محبوب‌ترین شخصیت‌ها علمی، مذهبی و سیاسی و نیز دانشمندان و نخبگان و همچنین مردم خود را فقط طی ۴۰ سال گذشته از دست داده است.

در واقع ترس و نگرانی دشمن از ماهیت ضداستکباری و رویکرد عدالت‌خواهانه انقلاب اسلامی و عصبانیت آنها از روند رو به رشد و پیشرفت ایران اسلامی سبب شده تا از همان ابتدای ظهور انقلاب، ترور مسئولین و شخصیت‌های ایرانی در دستور کار دشمنان این مرز و بوم و مزدوران داخلی آنها قرار گیرد.

مرور ترورهای ۴ دهه گذشته نشان می‌دهد که این ترورها کاملاً هدفمند صورت گرفته است و هر کجا دشمن احساس خطر بیشتری کرده، بلافاصله برای حذف افراد تأثیرگذار در آن بخش اقدام نموده است.

شاید به همین دلیل است که فعالیت‌های تروریستی دشمنان در ابتدای کار با برنامه‌ریزی و اقدام برای ترور پایه‌گذاران و شخصیت‌های اصلی تأثیرگذار در شکل‌گیری و تداوم حیات انقلاب آغاز شد.
البته طی این سال‌ها دشمنان انقلاب اسلامی هرگز دست از عملیات تروریستی برنداشته‌اند و همواره ترور مسئولین سطوح پایین‌تر و مردم عادی در مقاطع مختلف به شکل پنهان یا آشکار در دستور کار آنها قرار داشته و حتی برای بسیاری از دیگر مسئولین سطوح عالی نیز اقدام کرده‌اند که برخی از آنها با هوشیاری مردم و سیستم امنیتی خنثی شده است.

با این حال این اقدامات ناجوانمردانه هرگز باعث توقف پیشرفت کشور نشده و نخواهد شد و به یاری خدا و با حضور گسترده و مقتدرانه مردم در صحنه‌های مختلف دفاع از انقلاب اسلامی، این مسیر ادامه خواهد یافت.
البته این وضعیت نباید باعث شود تا ضرورت پیگیری و مجازات مرتکبین این جنایات مورد غفلت واقع شود، ضمن این‌که کشورهای اسلامی باید توجه داشته باشند که پیشگیری از بروز و تکرار حوادث مشابه در جهان اسلام مستلزم وحدت و اقدام مشترک مسلمانان علیه برنامه‌ها و فعالیت‌های خصمانه دشمنان است.